خدا از ما انسان ها می خواهد که پس از مرگ به بهشت برویم، به اورشلیم جدید. برای این، اما انسان باید پاک و بدون گناه باشد. اما به دلیل سقوط، گناه اکنون به انسان چسبیده است. و هیچ انسانی از گناه پاک نیست. به همین دلیل انسان پس از مرگش نمی تواند در بهشت نزد خدا برود. پاکی خدا به سادگی اجازه نمی دهد که ما آلوده به گناه به حضور خدا بیاییم. خدا می‌دانست که در آخرالزمان که ما هستیم، عمل به احکام عملاً غیرممکن خواهد بود. و خدا پسرش را قربانی کرد. زیرا انسان نجس است، اما محبت و بخشش خداوند آنقدر زیاد است که پسرش را گوشت و خون کرد تا او را به خاطر گناهان بشر از طرف همه مردم بر روی صلیب بمیراند. رستاخیز او 3 روز پس از مصلوب شدن نماد تولد دوباره ای است که ما مسیحیان هنگام رفتن به بهشت تجربه خواهیم کرد. پس از پذیرفتن عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده، یک مسیحی خود را با آب به عنوان یک مسیحی تازه متولد شده تعمید می دهد، پاک زنده می شود و در نتیجه زندگی ابدی را درو می کند. هر کسی که ایمان دارد که عیسی برای گناهان ما مرد، زندگی ابدی خواهد داشت.

بنابراین عیسی می گوید:«من راه و راستی و زندگی هستم، هیچ کس جز به وسیله من نزد پدر نمی آید».. (یوحنا 14.6)